Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
nie ma — nie było, nie będzie forma nieosobowa zaprzeczona czasownika być 1. «w połączeniu z rzeczownikami (lub odpowiednikami rzeczowników) zwykle w dopełniaczu tworzy zwroty oznaczające nieistnienie, brak czegoś, nieznajdowanie się w określonym miejscu … Słownik języka polskiego
nie ma — 1. pot. Nie ma co «wyrażenie wypowiadane zwykle z ironią, oznaczające, że to, o czym się mówi, jest prawdą»: Tę rundę pan wygrał – rzekł. – Nie ma co, daliśmy się nabrać. Andrzej Zbych, Stawka. 2. Nie ma obawy, pot. nie ma strachu «powiedzenie… … Słownik frazeologiczny
bez cudów [żartów] — {{/stl 13}}{{stl 8}}dop. {{/stl 8}}{{stl 7}} wyrażenie używane dla zaznaczenia, że coś jest w przekonaniu mówiącego nierealne, wątpliwe, bzdurne; także w formie zaznaczenia sprzeciwu, niezgody na coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ale bez cudów. Z pensji… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dla śmiechu [żartów] — {{/stl 13}}{{stl 7}} po to, aby wzbudzić śmiech, rozbawić, rozweselić kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie bierz tego na poważnie, powiedziałem to dla śmiechu! Dla żartów wrzucili kolegę do wody. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
żart — 1. Nie na żarty «na serio, poważnie, naprawdę»: Ewa wkroczyła do domu w stroju szmaciano hipisowskim i oświadczyła, że rzuca wszystko i idzie w świat. (...) Przestraszyłam się nie na żarty. WO 03/02/2001. Tu Wydrychiewicz prosto z krzesła upadł… … Słownik frazeologiczny
żart — m IV, D. u, Ms. żartrcie; lm M. y «coś powiedziane lub zrobione nie na serio, lecz dla rozrywki, zabawy, zakpienia z kogoś; figiel, kawał, dowcip; w lm także: żartowanie» Delikatny, dwuznaczny, głupi, kiepski, niesmaczny, niestosowny, niewinny,… … Słownik języka polskiego
żart — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. żartrcie {{/stl 8}}{{stl 7}} powiedzenie, wyraz, czyn, rysunek itp. mający kogoś rozbawić; figiel, kawał, psota, dowcip : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dobry, celny, złośliwy, niewinny żart. Powiedzieć coś żartem.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nauczyć — 1. pot. Ja (cię, was, ich itp.) nauczę... «wykrzyknienie wyrażające pogróżkę, zapowiedź dania komuś nauczki; ja (cię, was, ich itp.) oduczę»: (...) nie bluźnij, smarkaczu! Już ja cię nauczę! – kto ci to powiedział, kto cię herezji nauczył! E.… … Słownik frazeologiczny
wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… … Słownik języka polskiego
brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą … Słownik języka polskiego
